Mikołaj Rykowski

Mikołaj Rykowski

Tytuł i stopień naukowy, Uczelnia, rok uzyskania

Doktorat – Uniwersytet im. Adama Mickiewicza, 2011

Doktor habilitowany – Akademia Muzyczna im. I.J. Paderewskiego

Prof. AMP – Akademia Muzyczna im. I.J. Paderewskiego

 

Stanowisko

profesor AMP, kierownik Katedry Teorii Muzyki

 

Dyscyplina artystyczna/naukowa – kierunek

Doktorat: historia, specjalność: muzykologia

Habilitacja: dziedzina – sztuka, dyscyplina artystyczna sztuki muzyczne, specjalność – teoria muzyki

 

Działalność artystyczna/naukowa (najważniejsze koncerty, publikacje, płyty, kompozycje)

Koncert klarnecista-solista oraz słowo o muzyce w koncercie kameralnym.

Louis Spohr – Sei still mein Herz, Zwiegesang, Sehnsucht z cyklu 6 Pieśni niemieckich, Agnieszka Zdrojek-Suchodolska – „Lubię tęsknić“ na głos, klarnet i fortepian do słów Haliny Poświatowskiej (prawykonanie), Filharmonia im. M. Karłowicza w Szczecinie, 2017.

Najważniejsze osiągnięcia artystyczne/naukowe

Działalność naukowa i publikacje

Mikołaj Rykowski ukończył Uniwersytet Adama Mickiewicza (muzykologia, 2003) oraz Akademię Muzyczną (klarnet, 2000, klasa prof. Zdzisława Nowaka) w Poznaniu. W 2011 roku obronił pracę doktorską poświęconą fenomenowi Harmoniemusik – osiemnastowiecznej praktyce zespołów instrumentów dętych (promotor prof. R. D. Golianek). W tym samym roku rozpoczął pracę w Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu w Zakładzie a później Katedrze Teorii Muzyki. W trakcie przygotowania rozprawy doktorskiej odbył szereg podróży badawczych (przebywał m.in. w archiwach czeskich, morawskich, słowackich, i węgierskich), które były możliwe dzięki grantowi promotorskiemu (Komitet Badań Naukowych). Opublikował szereg artykułów poświęconych osiemnastowiecznej praktyce zespołów instrumentów dętych (np. w periodyku „Alta Musica”). W roku 2016 ukazała się jego książka pt. Harmoniemusik – utwory na instrumenty dęte w zwierciadle epoki klasycyzmu (wydawnictwo: Adam Marszałek). Obecnie jego zainteresowania naukowe zostały poszerzone o historię muzyki XIX i początku XX wieku. Asumptem do podjęcia badań stała się postać niemieckiego pianisty, kompozytora i pedagoga o polskich korzeniach Franza Xavera Scharwenki (1850-1924). Poza działalnością naukową zajmuje się popularyzacją muzyki. Jest współautorem scenariuszy koncertów multimedialnych z cyklu „Speaking concerts”. Od kilku lat przygotowuje słowne wprowadzenia do koncertów filharmonicznych (Szczecin, Poznań, Bydgoszcz, Łódź).

W roku 2019 Mikołaj Rykowski uzyskał tytuł doktora habilitowanego prezentując w zakresie sztuki jednotematyczny cykl publikacji pod tytułem: Franz Xaver Scharwenka – artysta w świetle procesu glokalizacji

 

Książki:

Harmoniemusik – utwory na instrumenty dęte w zwierciadle epoki klasycyzmu, Toruń 2016.

Polifonia życia – biografia Franza Xavera Scharwenki, Poznań 2018.

Prace zbiorowe (redakcja):

Ewa Murawska, Mikołaj Rykowski, Kadencje i ornamentacje w koncertach fletowych XVIII i XIX wieku w refleksji artystów polskich i norweskich, Wydawnictwo Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu, 2013.

Music Glocalization: Heritage and Innovation in a Digital Age, red. David G. Hebert, Mikołaj Rykowski, Cambridge Scholar Publishing 2018.

Artykuły:

Toward a Theoretical Model of Music Glocalization, Mikołaj Rykowski and David G. Hebert, [w:] Music Glocalization: Heritage and Innovation in a Digital Age, Cambridge 2018,                s. 346-375.

Miejski gust w świecie globalnej strategii manipulacyjnej, „Polski Rocznik Muzykologiczny”,      t. XVI, 2018, s. 131-148.

Opera „Mataswintha” Franza Xavera Scharwenki w perspektywie przemian niemieckiego teatru operowego końca XIX wieku, [w:] Feliks Nowowiejski i jemu współcześni wobec idei muzycznych przełomu XIX i XX wieku, red. Ilona Dulisz i Joanna Schiller-Rydzewska, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski, 2019.

Powtórzenie i redystrybucja – elementy glokalne w muzyce Franza Xavera Scharwenki,            „De Musica Commentari”, 4/2018, s. 95-104.

Twórczość Franza Xavera Scharwenki (1850-1924) jako przedmiot interpretacji glokalistycznej, [w:] Idea wolności w twórczości kompozytorskiej i myśli o muzyce, Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019, s. 358-365.

Bajka Witolda Maliszewskiego czyli rzetelna robota po „wieku uniesień“, artykuł w serii wydawniczej Polska muzyka zapomniana, red. P. Neumann, 2018, Filharmonia Opolska            im. J. Elsnera.

Repetitio est mater misicae? Sprawozdanie z XV Międzynarodowej  Konferencji „Musica Practita, Musica Theoretica: Powtórzenie w muzyce – ontologia, aksjologia, konteksty, „De Musica Commentari”, 4/2018, s. 35-39.

Odznaczenia, nagrody, wyróżnienia

Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej”, 2018, Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej Piotr Gliński.

Zatrudnienie na Wydziale Kompozycji, Dyrygentury, Wokalistyki, Teorii Muzyki i Edukacji Muzycznej

I

Prowadzone przedmioty:
Historia muzyki z literaturą: barok, klasycyzm i romantyzm
Historia muzyki z literaturą wokalną: klasycyzm i romantyzm
Historia opery
Etnomuzykologia
Proseminarium pisemnej pracy dyplomowej

Kontakt:
mrykowski@amuz.edu.pl; rykus@wp.pl

Dyżur i konsultacje:
Czwartek 11.00-13.00, sala 303