Projekty dofinansowane z budżetu państwa
Nazwa zadania:
Grand Prix Polskiej Chóralistyki 2024
Grand Prix Polskiej Chóralistyki 2024 to najważniejsze w Polsce wydarzenie chóralne. Jego głównym celem jest podniesienie poziomu edukacji artystycznej poprzez organizację warsztatów, koncertów oraz, przede wszystkim, konkursu konkursów, zrzeszającego rokrocznie najlepsze zespoły.
Po raz szósty w konkursowe szranki staną najlepsze zespoły chóralne, wyłonione jako laureaci nagród głównych w sześciu najstarszych konkursach chóralnych w Polsce. Do owych konkursów należą: Międzynarodowy Festiwal Muzyki Chóralnej im. Feliksa Nowowiejskiego w Barczewie, Ogólnopolski Turniej Chórów „Legnica Cantat”, Międzynarodowy Festiwal Pieśni Chóralnej w Międzyzdrojach, Międzynarodowy Festiwal Muzyki Religijnej im. ks. Stanisława Ormińskiego w Rumi, Ogólnopolski Konkurs Chórów a Cappella Dzieci i Młodzieży w Bydgoszczy oraz Międzynarodowy Festiwal Chórów „Gaude Cantem” im. Kazimierza Fobera w Bielsku-Białej.
Wydarzenie pozwoli na integrację środowiska chóralnego, odbędą się warsztaty, zarówno dla chórów biorących udział w samym konkursie, jak i dla wszystkich chętnych – tak członków zespołów chóralnych i wokalnych, jak i melomanów. Podobnie jak w poprzednich latach planowane jest przeprowadzenie warsztatów przeznaczonych dla chórów i wszystkich chętnych, warsztatów w ramach masterclass dla dyrygentów, które prowadzone będą przez wybranych członków jury, oraz warsztatów z zakresu emisji głosu. Planowane są również: wystawa dotycząca postaci patrona wydarzenia prof. Stefana Stuligrosza, seminarium, w którym udział wezmą młodzi kompozytorzy muzyki chóralnej z całego kraju, a całe GPPCh zostanie poprzedzone cyklem koncertów towarzyszących, odbywających się w tygodniu przed wydarzeniami głównymi.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego
Dofinansowanie: 120 000 zł
Całkowita wartość: 151 000 zł
Nazwa zadania:
„Kto ma talenta jest chwałą narodu”: twórczość skrzypcowa Karola Lipińskiego
Przedmiotem zadania są wczesne utwory skrzypcowe Karola Lipińskiego, skomponowane przez 1810 rokiem (zamykające się w opusach 1-5).
Wydanie jest pierwszym w Polsce źródłowo-krytycznym opracowaniem utworów, redagowanym na podstawie wszystkich dostępnych źródeł przy użyciu najnowocześniejszych metod naukowych. Wybrane dzieła Karola Lipińskiego poddane będą analizie stosowanej wykorzystanej jako narzędzie poznania i rozumienia dzieła muzycznego (bądź niektórych aspektów jego muzycznej struktury), w celu dokonania heurystycznej krytyki tekstu utworu dla osiągnięcia określonego wzorca edytorskiego.
Celem zadania jest przedstawienie utworów kompozytora w ich autentycznym kształcie.
Realizacja zadania przyczyni się do spopularyzowania dzieł, które nie doczekały się jeszcze właściwego rozpowszechnienia, co jest ważnym, praktycznym zastosowaniem oraz zakładanym efektem podjętego zadania.
W twórczości kompozytorskiej Karola Lipińskiego dominują utwory instrumentalne, w szczególności takie, w których skrzypce odgrywają wiodącą rolę.
Wariacje op. 4 znane były dotąd jedynie w wersji na kwartet smyczkowy z solistyczną partią pierwszych skrzypiec. Jak podaje Universität der Künste Berlin, który jest w posiadaniu pierwodruku (najwcześniejszego nakładu pierwszego wydania) Variationi per ii violino principale coli accompto di violino secondo, alto e basso: oeuv. 4, utwór pochodzi z roku ok. 1821 (datowanie wg numeru wydawniczego O. Deutsch, Musikverlags Nummern), został wydany w Lipsku przez C.F. Peters. Reedycji podjął się, w 2018 roku, Uniwersytet Muzyczny im. Fryderyka Chopina w Warszawie, który we współpracy z Konstantym Andrzejem Kulką odpowiedzialnym za redakcję partii pierwszych skrzypiec wydał partyturę Variazioni per ii Violino principale coli accompagnamento Violino secondo, Alto et Basso oraz głosy smyczkowe.
Karol Lipiński skomponował drugi wariant dzieła, na skrzypce solo z akompaniamentem fortepianu (Variations pour le Violon avec accompagnement de Violon, Viola et Violoncelle oude Piano-Forte), jednak tę wersję opublikował dopiero w roku 1836 (jak podaje katalog Hofmeister: Musikalisch-literarischer Monatsbericht: Lipiński (Ch.) Variations p. Violon av. Acc. De Pfte. Oe. 4, in G . Leipzig, Peters 18 Gr. | data rejestracji egzemplarza obowiązkowego: Juni 1836), również u C.F. Petersa (podobnie jak wcześniejszą wersję). Wydawca zostawił niezmieniony głos skrzypiec ze starym numerem wydawniczym (numer płyty drukarskiej: 1602), natomiast partii fortepianu nadał nowy numer wydawniczy (numer płyty drukarskiej: 2612; w druku zauważyć można również drobne zmiany typograficzne).
Kompozycja będąca przedmiotem zadania (w wersji na skrzypce z fortepianem) nie jest znana szerokiej publiczności, nieobecna w publicznych zbiorach bibliotecznych i archiwalnych oraz wydaniach fonograficznych. Znajduje się w rodzinnej kolekcji Ewy i Jeremiusza Glensków z Poznania, którzy wyrazili zgodę na udostępnienie materiałów nutowych na potrzeby realizacji zadania. Zgodę na udostępnienie skanów pierwodruku dzieła wyraziła również Biblioteka Universität der Künste Berlin. Publikacja, zrewidowana na podstawie pierwodruku oraz dostępnych materiałów (z kolekcji J.E. Glensk), nieznanej wersji Wariacji op. 4 Karola Lipińskiego przyczyni się do spopularyzowania dzieła, które nie doczekało się jeszcze właściwego rozpowszechnienia. Zaistnienie dzieła w polskich filharmoniach oraz innych instytucjach upowszechniających kulturę muzyczną stanowi ważne, praktyczne zastosowanie oraz zakładany efekt podjętego zadania.
Osobami odpowiedzialnymi za realizację zadania są:
dr Ewa Rzanna-Szczepaniak, prof. AM dr hab. Monika Kędziora, mgr Joanna Glensk – opracowanie krytyczne nut, dr Małgorzata Pawłowska, mgr Andrzej Bielerzewski.
Wydawca publikacji: Akademia Muzyczna im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego, w ramach programu „Muzyczny ślad”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.
Nazwa zadania:
Wydanie III książki „Pieśń nieśmiertelna. W 105-lecie Polski Niepodległej” i jej dystrybucja
Opis zadania:
Trzecie wydanie „Pieśni nieśmiertelnej” przedstawia – w szerokiej perspektywie historycznej, wzbogacając tekst licznymi ilustracjami – okoliczności powstania i losy naszej pieśni narodowej: od wielu lat najważniejszej polskiej „carmen patrium”, a od ponad stulecia – polskiego hymnu. Głównym celem publikacji jest przybliżenie Czytelnikom genezy, dziejów i dziedzictwa „Pieśni Legionów Polskich we Włoszech” – jej patriotycznego przesłania i roli, którą odegrała w dziejach Europy. Uzupełnieniem tych rozważań jest rozdział poświęcony miejscom narodowych pamiątek związanych z naszym hymnem.
Edycja, którą oddaję do rąk Czytelnika, jest zmienioną i poprawioną wersją pierwszego i drugiego wydania książki, z 2007 i z 2018 roku. Niezmienne natomiast pozostały główne cele jej opublikowania. To, po pierwsze, przypomnienie legendy pieśni ułożonej przez Józefa Wybickiego naszym rodakom – lecz zwłaszcza zapoznanie z nią młodego i najmłodszego pokolenia Polaków, które o naszym hymnie narodowym nie zawsze wie tyle, ile wymaga znajomość ojczystych dziejów. Po drugie – refleksja nad ponadpolską i ponadnarodową rolą „Pieśni Legionów”: nad jej przesłaniem patriotycznym, narodowowyzwoleńczym i wychowawczym – doniosłym nie tylko dla nas, Polaków, i nie tylko przez nas docenianym. Należy bowiem dobitnie zaznaczyć europejską misję, którą przyszło pełnić dziełu J. Wybickiego: warto i trzeba umiejscowić polski hymn w tradycji i dziejach wielu państw naszego kontynentu, wskazując na jego integracyjny walor dla licznych europejskich narodów.
Pamięć o powstaniu i losach najważniejszej polskiej pieśni ojczyźnianej kultywują wszyscy nasi rodacy, lecz szczególnie żywa jest ona w Poznaniu i Wielkopolsce: Józef Wybicki – autor słów hymnu i Jan Henryk Dąbrowski – twórca Legionów Polskich we Włoszech, osławiony w pieśni, swe losy najsilniej związali właśnie z tym regionem i jego stolicą. Nic zatem dziwnego, że ów wielkopolski i poznański wątek jest silnie akcentowany w książce: wszyscy autorzy publikacji – wyjąwszy fragment poświęcony muzeum w Będominie – są mieszkańcami Grodu Przemysła, a do druku opracowanie skierowało Wydawnictwo Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu.
Jestem przekonana, że niniejsza publikacja, prezentując genezę, dzieje oraz recepcję polskiego hymnu narodowego, na kanwie historii przekazuje też głębokie treści patriotyczno-wychowawcze. Te wartości są szczególnie cenne i godne uwagi w momencie, kiedy obchodzimy kolejne rocznice istnienia Polski niepodległej. Święta, które – mam nadzieję – godnie upamiętni niniejsza edycja „Pieśni nieśmiertelnej”.
W publikacji zamieszczono kod QR umożliwiający dostęp do materiałów muzycznych w formacie MP3. Są to ścieżki dźwiękowe, które pozwalają zapoznać się ze wzorcowym wykonaniem utworu przez Chór Akademii Muzycznej I.J. Paderewskiego w Poznaniu (prowadzony przez Pawła Łuczaka) i Orkiestrę Reprezentacyjną Sił Powietrznych pod dyrekcją Pawła Joksa oraz umożliwiają skorzystanie z podkładów muzycznych – orkiestrowego (w wykonaniu tej samej orkiestry) i fortepianowego (w wykonaniu Marii Rutkowskiej), ułatwiających naukę i śpiewanie hymnu.
Hanna Kostrzewska, Od redaktora
Strona z plikami dźwiękowymi: KLIK
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego, w ramach programu „Muzyczny ślad”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.
Projekt finansowany ze środków budżetu państwa, przyznanych przez Ministra Nauki w ramach Programu „Społeczna odpowiedzialność nauki II”.
Dofinansowanie: 500 000 PLM
Całkowita wartość projektu: 556 000 PLN
Nazwa zadania:
Wokalne utwory religijne Tadeusza Szeligowskiego skomponowane w okresie 20-lecia międzywojennego.
Rodzaj zadania: wydanie nut dzieł polskich kompozytorów i innych kompozytorów działających twórczo na terenach polskich, skomponowanych przed 1945, w formie publikacji drukowanej i/lub elektronicznej.
Opis zadania: Wydanie krytyczne wybranych dzieł kompozytorów polskich – utworów skomponowanych przed 1945 rokiem, reprezentujących różne style i obsadę wykonawczą (partytura, głosy orkiestrowe, partie solowe) na podstawie analizy stosowanej. Publikacja będzie pierwszym źródłowo-krytycznym opracowaniem, redagowanym na podstawie wszystkich dostępnych źródeł przy użyciu najnowocześniejszych metod naukowych. Publikacja (poprzez udostępnienie w Internecie, na stronach Wielkopolskiej Biblioteki Cyfrowej) poszerzy kontakt z muzyką publiczności spoza dużych centrów kulturalnych, umożliwi również popularyzację polskich dzieł za granicą.
Zadanie generuje jakościowe rezultaty realizacji zadania, wśród których wyszczególnić możemy:
– spopularyzowanie dzieł, które nie doczekały się jeszcze właściwego rozpowszechnienia,
– ponowne zainteresowanie muzyką Szeligowskiego,
– rozpowszechnienie poprzez powrót do polskich filharmonii oraz innych instytucji upowszechniających kulturę muzyczną.
Wokalne utwory religijne Tadeusza Szeligowskiego stanowią ważne ogniwo w historii polskiej muzyki religijnej. Kompozytor, poprzez zastosowanie modeli formalnych charakterystycznych dla kultury religijnej, wpisuje się w bogatą tradycję polskiej muzyki religijnej. Przedmiotem publikacji jest cykl pieśni na głos solowy z fortepianem, „Alegorie kwietne” do słów staropolskich, skomponowane w roku 1934. Cykl składa się z ośmiu pieśni („Kwiatek czysty”, „Kwiatek biały”, „Kwiatek czerwony”, „Kwiatek zielony”, „Kwiatek brunatny”, „Kwiatek czarny”, „Przetoż Panno”) o budowie zwrotkowej, ze wspólnym refrenem: „A czemu nam smutek, gdy ta Panna wiesiele, a przy naszym skonaniu wieczne uciszenie” (w tym miejscu warto nadmienić, że refren otrzymuje przy każdym powtórzeniu inną konkretyzację dźwiękową). Całość ma charakter litanijny, z zawołaniem zawartym w odcinku z tekstem mówiącym o kolejnym kwiatku, po którym następuje refren.
Publikacja zostanie wydana zarówno w formie drukowanej (publikacja książkowa), jak i elektronicznej (plik).
Forma drukowana dzieła zostanie wydana w ilości 100 szt., z czego 50 szt. przeznaczone zostanie do sprzedaży poprzez sklep internetowy i sprzedaż tradycyjną, oba kanały Wydawnictwa Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu. 50 szt. zostanie przekazane uczelniom muzycznym w Polsce.
Forma elektroniczna udostępniona zostanie w internecie, na stronach Wielkopolskiej Biblioteki Cyfrowej, co poszerzy kontakt z muzyką publiczności spoza dużych centrów kulturalnych, umożliwi również popularyzację polskich dzieł za granicą, zwiększając tym samym zasięg zadania.
Ze względu na termin zakończenia zadania (koniec roku 2023), dystrybucję i sprzedaż dzieła zakładamy od początku roku 2024.
Koordynatorami zadania są: prof. AMP dr hab. Monika Kędziora, dr Ewa Rzanna-Szczepaniak, dr Małgorzata Pawłowska, Andrzej Bielerzewski.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego, w ramach programu „Muzyczny ślad”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.
Nazwa zadania:
Festiwal Sztuki Lutniczej im. Włodzimierza Kamińskiego
Festiwal Sztuki Lutniczej im. Włodzimierza Kamińskiego (25-28.10.2023) organizowany przez Akademię Muzyczną im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu ma charakter międzynarodowy i składa się z czterech głównych wydarzeń: I Międzynarodowego Konkursu Lutniczego im. Włodzimierza Kamińskiego, Warsztatów Sztuki Lutniczej, Międzynarodowej Konferencji Lutniczej oraz Wystawy Polskich Artystów Lutników. Współorganizatorami są: Fundacja Sztuki Lutniczej im. Włodzimierza Kamińskiego i Heleny Harajdy oraz Związek Polskich Artystów Lutników. Festiwal kierowany jest do międzynarodowej społeczności lutników i muzyków, oraz do lokalnej społeczności melomanów i odbiorców zainteresowanych kulturą. Celami Festiwalu są: podnoszenie jakości kształcenia lutników w Europie, tworzenie porozumienia międzynarodowego ośrodków lutniczych oraz promocja sztuki lutniczej.
WYDARZENIA GŁÓWNE
I Międzynarodowy Konkurs Lutniczy im. Włodzimierza Kamińskiego
(przy współpracy z Fundacją Sztuki Lutniczej im. Włodzimierza Kamińskiego i Heleny Harajdy)
Konkurs jest otwarty dla uczniów i studentów ośrodków kształcących lutników oraz ich absolwentów, którzy ukończyli naukę nie wcześniej niż w 2022 roku, bez względu na kraj siedziby szkoły lub uczelni oraz narodowość czy obywatelstwo uczestnika. Konkurs odbędzie się w dwóch etapach. W I etapie członkowie Jury dokonają indywidualnie oceny instrumentów: artyści lutnicy oceny lutniczej oraz oddzielnie artyści muzycy oceny użytkowo-dźwiękowej. Etap ten będzie zamknięty dla publiczności. W II (finałowym) etapie Konkursu instrumenty będą prezentowane na sali koncertowej zza kotary (anonimowo) przez skrzypaczkę Celinę Kotz, a Jury w pełnym składzie dokona oceny dźwiękowej. Przesłuchania II etapu będą otwarte dla publiczności. Zwieńczeniem Konkursu będzie Koncert Laureatów w trakcie końcowej Gali Festiwalowej, na którym zostaną zaprezentowane nagrodzone instrumenty. Zarówno na przesłuchania II etapu, jak i na Koncert Laureatów wstęp będzie wolny dla publiczności. Przewidywany jest szereg nagród pieniężnych i rzeczowych (Jury rozdysponuje pulę nagród w wysokości 40 tys. zł). Przewidujemy również możliwość zgłaszania nagród pozaregulaminowych przez osoby prywatne, organizacje i instytucje.
Jury Konkursu (7 członków, w tym 5 lutników i 2 muzyków):
Peter Beare (Wielka Brytania) – przewodniczący Jury, lutnik
Jeden z głównych światowych ekspertów w dziedzinie lutnictwa artystycznego, zajmujący się wydawaniem certyfikatów autentyczności dla zabytkowych instrumentów z rodziny skrzypiec. Członek prestiżowego Międzynarodowego Stowarzyszenia Lutników i Smyczkarzy. Wraz z bratem i ojcem prowadzi firmę Beare Violins Ltd. o ponad stuletniej tradycji. Niewątpliwie jedna z najważniejszych postaci lutnictwa na arenie międzynarodowej.
Roman Barnaś (Stany Zjednoczone) – lutnik
Pochodzi z Zakopanego, pierwsze skrzypce zbudował w wieku 14 lat, kiedy to uczęszczał do Liceum Plastycznego. Przez pięć lat studiował muzykę i lutnictwo na Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu. W 1996 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie przez ponad dziewięć lat pracował w Psarianos Violins wTroy, Michigan, specjalizując się w renowacji skrzypiec. Uczył się u Hansa Nebla i Boyda Paulsena, jest też stałym uczestnikiem warsztatów lutniczych w Oberlin. Wśród poprzednich zamówień Romana Barnasia była altówka zastępująca Gaspara da Salo dla zmarłego Nathana Gordona, byłego koncertmistrza Detroit Symphony Orchestra Ponadto jedne z jego skrzypiec zdobyły Certyfikat Zasługi za dźwięk na konkursie lutniczym Violin Society of America w 2010 roku. Od 2004 roku jest wykładowcą i obecnie kierownikiem katedry lutnictwa w North Bennet Street School w Bostonie w Stanach Zjednoczonych (źródło: www.nbss.edu).
Dominique Nicosia (Francja) – lutnik
Po ukończeniu szkoły Ecole Nationale de Lutherie de Mirecourt pod okiem Rene Morizota, Dominique Nicosia pracował przez cztery lata w pracowni Etienne Vatelota. Ukończył szesnastomiesięczną służbę państwową V.A.T. (Volunteer for Technical Assistance), jako lutnik w Polinezyjskim Konserwatorium Terytorialnym na Tahiti. Po powrocie do Francji wybrał powrót do źródła jako mistrz warsztatowy w szkole w Mirecourt, w której stawiał pierwsze kroki. Jego doświadczenie jako nauczyciela nieustannie wzbogaca jego podejście do zawodu. W 2004 roku zdobył nagrodę specjalną za osobowość i dojrzałość stylu na konkursie na altówkę im. Etienne Vatelot (źródło: www.nicosia 'uthier.fr).
Ulrike Rempel (Niemcy) – lutniczka
Kierownik katedry lutnictwa w renomowanej szkole lutniczej w Mittenwaldzie, w której sama uczyła się lutnictwa w latach 1995-1998. Do 2001 roku pracowała u Christopha Egenolfa w Essen, gdzie poświęciła się przede wszystkim pracom konserwatorskim i naprawczym, a następnie w Leonbergu u Martina Epplera. Z nim, oprócz prac naprawczych, budowała głównie nowe instrumenty smyczkowe. W 2004 roku zdała egzamin mistrzowski w Monachium. Równolegle do tej pracy, od 2006 roku buduje nowe instrumenty w stylu barokowym i współczesnym. W 2006 roku uczestniczyła w kursie dokształcającym na temat tworzenia lakierów u Francois Perego w Mittenwaldzie. Od maja 2011 do kwietnia 2012 brała udział w kursie renowacji instrumentów smyczkowych u Jeana-Jaquesa Fasnachta w szkole lutniczej w Brienz w Szwajcarii. Od 2011 roku posiada własne studio w Heilbronn a.N.. Jest członkiem Verband Deutscher Geigenbauer und Bogenmacher e.V. (VDG). Gra w kilku orkiestrach w okolicach Heilbronn i Stuttgartu. Swoje zaangażowanie muzyczne wnosi również do różnych zespołów kameralnych.
Prof. dr hab. Honorata Stalmierska – dyrektor Festiwalu
Kierownik Katedry Lutnictwa Artystycznego w Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu oraz Prezes Zarządu Fundacji Sztuki Lutniczej im. Włodzimierza Kamińskiego i Heleny Harajdy. Poza działalnością dydaktyczną i opieką nad doktorantami, prowadzi badania nad polskim lutnictwem XVII i XVIII wieku. Jest współautorką książki Polska Szkoła Lutnicza. Instrumenty Grobliczów i Dankwartów, wydanej w 2016 roku przez Muzeum Narodowe w Poznaniu. Współpracuje z wieiuma inbLyLucjdmi Kuit-ury i nauki w ruisue i za yrdnicą.
Jako członkini Związku Polskich Artystów Lutników (ZPAL), francuskiego Association des Luthiers et Archetiers pour le Departement de la Facture Instrumentale oraz British Violin Making Association stale uczestniczy w seminariach i wystawach w całej Europie, gdzie prezentuje wyniki swoich badań i promuje polską szkołę lutniczą. W 2019 roku była dyrektorem artystycznym VI Konkursu Lutniczego im. Włodzimierza Kamińskiego, który z jej inicjatywy po raz pierwszy został otwarty dla międzynarodowych studentów lutnictwa. Regularnie organizuje międzynarodowe warsztaty i seminaria lutnicze w Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu. Poza pracą naukową Honorata Stalmierska prowadzi własną pracownię lutniczą, w której buduje i naprawia instrumenty. Jej dorobek artystyczny obejmuje ponad sto dzieł, w tym skrzypce, altówki, viola d’amore, viola da gamba oraz gitary klasyczną i historyczną.
dr hab. Agata Szymczewska (Polska) – skrzypaczka
Polska skrzypaczka i kameralistka, pedagog, doktor habilitowany sztuki oraz profesor na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie, zwyciężczyni XIII Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu, laureatka Paszportu „Polityki”, zdobywczyni czterech Nagród Muzycznych „Fryderyków”, nagrody London Musie Masters oraz prymariuszka kwartetu smyczkowego Szymanowski Quartet (źródło: Wikipedia).
Jarosław Nadrzycki (Polska) – skrzypek
Skrzypek i kameralista, pedagog, członek zespołu Meccore String Quartet, absolwent Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu w klasie skrzypiec Jadwigi Kaliszewskiej, Universitat Mozarteum w Salzburgu w klasie Igora Ozima oraz Royal Academy of Musie w Londynie w klasie Igora Petrushevskiego. Zwycięzca Międzynarodowego Konkursu im. George Enescu w Bukareszcie oraz Międzynarodowego Konkursu im. Arama Khachaturiana w Erywaniu. Jego nagrania były transmitowane przez wiele stacji radiowych i telewizyjnych w Europie, m.in. Mezzo TV, TV ORF Austria, TV Montenegro, TVP Kultura (źródło: Culture.pl).
dr Marta Panfil (Polska) – lutniczka, sekretarz Jury
Od 2020 roku jest wykładowcą lutnictwa w Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu. Angażuje się w doskonalenie szkolnictwa lutniczego w Polsce. Jest członkinią Związku Polskich Artystów Lutników a także Brytyjskiego Stowarzyszenia Lutniczego. W 2018 roku uzyskała stopień doktora sztuki w specjalności lutnictwo. Wraz z lutnikami: prof. Honoratą Stalmierską oraz dr. Jackiem Steczkowskim współtworzy pracownię lutniczą w Poznaniu specjalizującą się w budowie i konserwacji instrumentów muzycznych. Bierze udział w krajowych i zagranicznych wystawach lutniczych przedstawiając zbudowane przez siebie instrumenty inkrustowane oraz polichromowane oparte na modelach włoskich mistrzów. Obecnie przygotowuje się do otwarcia przewodu habilitacyjnego.
Warsztaty Sztuki Lutniczej
Temat: Praca nad walorami dźwiękowymi w instrumencie i efektywna współpraca z muzykiem
Wydarzenie przeznaczone jest dla uczniów i studentów lutnictwa artystycznego, w tym międzynarodowych uczestników Konkursu, którzy będą mogli wziąć czynny udział w Warsztatach, a także dla muzyków studentów i profesjonalistów, którzy będą mogli uczestniczyć biernie w formie wolnych słuchaczy. W trakcie Warsztatów zaproszony zza graniczy ekspert podzieli się swoją wiedzą z zakresu pracy podczas końcowego etapu budowy instrumentu, czyli regulacji jego walorów brzmieniowych. Uczestnicy i słuchacze dowiedzą się co wpływa na zmianę parametrów brzmieniowych instrumentu, jak manipulować dźwiękiem oraz w jaki sposób efektywnie współpracować z muzykiem przy dostosowywaniu dźwięku do potrzeb wykonawcy. Warsztaty będą prowadzone na instrumentach zgłoszonych przez studentów lutników oraz z pomocą studentów instrumentalistów. Każdy czynny uczestnik Warsztatów będzie miał możliwość przedstawienia swojego instrumentu i pracy nad jego walorami brzmieniowymi przy współpracy z instrumentalistą.
Tematyka Warsztatów jest niezwykle ważna dla studentów lutnictwa artystycznego i równie interesująca dla muzyków. Warsztaty dostarczą wiedzy często pomijanej wśród obu grup artystów, jednocześnie pozwalając na lepsze zrozumienie i efektywniejszą współpracę na linii lutnik-muzyk.
Międzynarodowa Konferencja Lutnicza
Temat: Ośrodki lutnicze oraz kształcenie lutników w Europie od XVI wieku do dziś.
Konferencja będzie poświęcona prezentacji ośrodków lutniczych w Europie. Wraz z zaproszonymi gośćmi z Polski, przedstawiającymi dokonania polskiej szkoły lutniczej, począwszy od mistrzów Groblicza i Dankwarta po spuściznę patrona Festiwalu Włodzimierza Kamińskiego i współczesnych polskich artystów lutników, zaproszeni prelegenci z Wielkiej Brytanii (szkoła w Newark), Francji (Mirecourt) oraz Niemiec (Mittenwald) przedstawią historię, stylistykę i metody kształcenia w swoich ośrodkach lutniczych.
Jako organizator Konferencji, Katedra Lutnictwa Artystycznego Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu stworzy platformę do dyskusji nad przyszłością kształcenia lutniczego w całej Europie, inicjując rozmowy na temat utworzenia międzynarodowego porozumienia szkół lutniczych. Porozumienie to znacząco ułatwi współpracę przyszłych pokoleń lutników na arenie międzynarodowej, przyspieszy wymianę doświadczeń i wiedzy oraz otworzy nowe możliwości dla uczniów i studentów lutnictwa artystycznego.
Wystawa Polskich Artystów Lutników
(przy współpracy ze Związkiem Polskich Artystów Lutników)
Na wystawę złożą się prace współczesnych polskich artystów lutników, członków Związku Polskich Artystów Lutników, którzy po uprzednim zgłoszeniu instrumentów będą mieli możliwość ich prezentacji na wyznaczonej przestrzeni. Wystawa będzie otwarta dla publiczności, która będzie mogła porozmawiać z artystami na temat ich codziennej pracy. Muzycy dodatkowo będą mieli możliwość porównania instrumentów poszczególnych uczestników wystawy i nawiązania kontaktu z wybranymi lutnikami. Wystawę uatrakcyjnią wydarzenia towarzyszące w formie Koncertów w porze lunchu, podczas których zaprezentowane zostaną uprzednio zgłoszone instrumenty z Wystawy.
Strona projektu: https://kaminski-harajda.com/festiwal/
WYNIKI KONKURSU
Jury I Międzynarodowego Konkursu Lutniczego im. Włodzimierza Kamińskiego, odbywającego się w ramach Festiwalu Sztuki Lutniczej im. Włodzimierza Kamińskiego (25-28.10.2023) przyznało następujące nagrody i wyróżnienia:
[32] Martyna Reske – 1 nagroda 15.000 zł (Polska, Akademia Muzyczna im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu)
[1] Janusz Bryniarski – 2 nagroda 11.000 zł (Polska, Akademia Muzyczna im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu)
[17] Seoyeon Kim – 3 nagroda 8.000 zł (Korea Południowa, Istituto d’Istruzione Superiore Antonio Stradivari Cremona)
[24] Lee Kwang Hoon – wyróżnienie 2.000 zł (Korea Południowa, Istituto d’Istruzione Superiore Antonio Stradivari Cremona)
[35] Klemens Siatkowski – wyróżnienie 2.000 zł (Polska, Akademia Muzyczna im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu)
[31] Martyna Reske – wyróżnienie 2.000 zł (Polska, Akademia Muzyczna im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu)
[numery obok imion i nazwisk laureatów i wyróżnionych to numery ich instrumentów]
Galeria zdjęć Bartosza Seiferta (KLIK)
 |
Dofinansowano ze środków Funduszu Promocji Kultury Nazwa zadania: Festiwal Sztuki Lutniczej im. Włodzimierza Kamińskiego Dofinansowanie: 120 000 zł Całkowita wartość: 155 233,81 zł |
 |
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego |
Festiwal Sztuki Lutniczej im. Włodzimierza Kamińskiego został objęty honorowym patronatem Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Festiwal Sztuki Lutniczej im. Włodzimierza Kamińskiego został objęty honorowym patronatem Marszałka Województwa Wielkopolskiego
Festiwal Sztuki Lutniczej im. Włodzimierza Kamińskiego został objęty honorowym patronatem Prezydenta Miasta Poznania
Patroni medialni:
TVP Kultura, TVP3 Poznań, Głos Wielkopolski, naszemiasto.pl, Radio Poznań, IKS, kulturapoznan.pl
Nazwa zadania:
Grand Prix Polskiej Chóralistyki 2023
Grand Prix Polskiej Chóralistyki 2023 to najważniejsze w Polsce wydarzenie chóralne. Jego głównym celem jest podniesienie poziomu edukacji artystycznej poprzez organizację warsztatów, koncertów oraz, przede wszystkim, konkursu konkursów, zrzeszającego rokrocznie najlepsze zespoły.
Po raz piąty w konkursowe szranki staną najlepsze zespoły chóralne, wyłonione jako laureaci nagród głównych w sześciu najstarszych konkursach chóralnych w Polsce. Do owych konkursów należą: Międzynarodowy Festiwal Muzyki Chóralnej im. Feliksa Nowowiejskiego w Barczewie, Ogólnopolski Turniej Chórów „Legnica Cantat”, Międzynarodowy Festiwal Pieśni Chóralnej w Międzyzdrojach, Międzynarodowy Festiwal Muzyki Religijnej im. ks. Stanisława Ormińskiego w Rumi, Ogólnopolski Konkurs Chórów a Cappella Dzieci i Młodzieży w Bydgoszczy, oraz Międzynarodowy Festiwal Chórów „Gaude Cantem” im. Kazimierza Fobera w Bielsku-Białej.
Wydarzenie pozwoli na integrację środowiska chóralnego, odbędą się warsztaty, zarówno dla chórów biorących udział w samym konkursie, jak i dla wszystkich chętnych – tak członków zespołów chóralnych i wokalnych, jak i melomanów. Podobnie jak w poprzednich latach planowane jest przeprowadzenie warsztatów przeznaczonych dla chórów i wszystkich chętnych, warsztatów w ramach masterclass dla dyrygentów, które prowadzone będą przez wybranych członków Jury, oraz warsztatów z zakresu emisji głosu. Planowane są również: wystawa dotycząca postaci patrona wydarzenia, prof. Stefana Stuligrosza, seminarium, w którym udział wezmą młodzi kompozytorzy muzyki chóralnej z całego kraju, spektakl z muzyką na żywo przeznaczony dla dzieci, a całe GPPCh zostanie poprzedzone cyklem koncertów towarzyszących, odbywających się w tygodniu przed wydarzeniami głównymi.
|
Dofinansowano ze środków Funduszu Promocji Kultury Nazwa zadania: Grand Prix Polskiej Chóralistyki 2023 Dofinansowanie: 81 000 zł Całkowita wartość: 104 078,89 zł |
|
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego |
Nazwa zadania:
Moniuszko redivivus – upamiętnienie i promocja twórczości Stanisława Moniuszki w 150. rocznicę śmierci kompozytora
Projekt finansowany z budżetu państwa w ramach konkursu Ministra Spraw Zagranicznych RP „Dyplomacja publiczna 2022”.
Wysokość dofinansowania: 150 000 zł.
Wartość całkowita projektu: 150 000 zł.
Nazwa zadania:
Zakup skanera wraz z oprogramowaniem w celu stworzenia infrastruktury umożliwiającej archiwizację dziedzictwa narodowego
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego
Wartość finansowania lub dofinansowania: 60 000,00 zł
Całkowita wartość zadania: 225 000,00 zł
Dokumenty gromadzone w Archiwum Akademii stanowią bogate źródło informacji na temat historii Polski w różnorodnych aspektach: społeczno-kulturowym, gospodarczym oraz różnych wymiarach: międzynarodowym, krajowym, regionalnym i lokalnym. Zatem niezwykle ważna jest ich ochrona. Szczególnie jest to ważne teraz, kiedy obowiązują przepisy nakazujące ochronę zasobów archiwalnych jako dziedzictwa narodowego, a także świadomość, że dokumenty i publikacje z ostatnich 150 lat są skazane na bezpowrotną zagładę z powodu destrukcji, powodowanej przez kwaśny papier.
Znaczące wsparcie dla ochrony, renowacji, badań i promocji zasobów archiwum może zapewnić digitalizacja, czyli przetwarzanie materiałów analogowych na formę cyfrową metodą skanowania lub fotografowania oraz dalsza obróbka komputerowa otrzymanych obrazów do postaci, która umożliwia ich udostępnianie. Digitalizacja w pewien sposób zatrzymuje proces rozkładu archiwaliów i zabezpiecza znajdujące się na nich informacje, a tym samym pozwala na ich swobodne udostępnianie szerokiemu gronu zainteresowanych: historyków, pedagogów, uczniów i studentów, osób poszukujących informacji w celach urzędowych, a także osób zajmujących się badaniem dziejów swojej rodziny czy miejscowości. Digitalizacja jest więc istotnym środkiem służącym do zapewnienia szerszego dostępu do dorobku kulturowego i jego szerszego jego wykorzystania.
Materiały cyfrowe będą mogły być ponownie wykorzystywane i będą mogły znaleźć zastosowanie w materiałach dydaktycznych i edukacyjnych, filmach dokumentalnych, turystyce, grach, animacjach i narzędziach projektowych, z zastrzeżeniem pełnego poszanowania praw autorskich i praw pokrewnych. Digitalizacja i szerszy dostęp do zasobów kulturowych stwarzają ogromne możliwości gospodarcze i stanowią konieczny warunek dalszego rozwoju potencjału kulturowego i kreatywnego Europy oraz jej obecności branżowej w tym obszarze.
Każdy projekt digitalizacyjny umożliwi nie tylko dostęp do wersji cyfrowej zeskanowanych dokumentów, ale również związany jest z tworzeniem systemu metadanych. Metadane umożliwią szeroki dostęp do zbiorów cyfrowych i informacji o nich. Stworzenie zunifikowanego opisu zasobów w formie elektronicznej jest podstawą zbudowania systemu zintegrowanego dostępu do zbiorów.
Nazwa zadania:
V Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny Halina Czerny-Stefańska in memoriam/18-25.09.2022
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego
V Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny Halina Czerny-Stefańska in memoriam w 100-rocznicę urodzin Patronki Konkursu został dofinansowany w ramach programu rządowego Edukacja artystyczna ze środków finansowych Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.
Wartość dofinansowania: 60 000,00 zł
Całkowita wartość zadania: 225 000,00 zł
Akademia Muzyczna im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu po raz piąty organizuje Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny Halina Czerny-Stefańska in memoriam. Konkurs odbędzie się w 100. rocznicę urodzin Patronki Konkursu – ikony polskiej pianistyki. Główną ideą Konkursu jest stworzenie platformy dla młodych, utalentowanych pianistów z całego świata do prezentacji i oceny ich artystycznego kunsztu oraz pomoc w rozpoczęciu i rozwijaniu muzycznej kariery. Konkurs przyczyni się do propagowania twórczości polskich kompozytorów, polskiej kultury muzycznej i jej narodowego dziedzictwa. Ma duże znaczenie edukacyjne, dla rozwoju muzycznego uczniów i studentów oraz kształtowania szeroko pojętych gustów społecznych. Konkurs rozpocznie się 18.09.2022 recitalem Krzysztofa Książka – zwycięzcy IV edycji Konkursu, a zakończy koncertem laureatów 25.09.2022 r. Konkurs będzie trzyetapowy, a występy uczestników oceniać będzie międzynarodowe jury, składające się z wybitnych artystów-pianistów.
Konkurs wpisuje się w silne tradycje muzyczne Wielkopolski, znanej w świecie ze znakomitej chóralistyki i wiolinistyki, wzbogacając jej ofertę kulturalną. Jest atrakcyjną propozycją dla młodzieży artystycznej oraz szerokiej rzeszy społeczeństwa, dla której ważna jest kultura muzyczna i aktywny w niej udział. Wielkim atutem Konkursu jest jego międzynarodowy charakter i otwartość na obiecujących artystów z całego świata. Słuchacze Konkursu mogą poznać interpretacje pianistyczne młodych artystów, pochodzących z różnych krajów i różnych kręgów kulturowych, reprezentujących różne szkoły i tradycje wykonawcze. Dla uczestników Konkursu jest to niepowtarzalna okazja aby poddać swoje interpretacje ocenie jurorów, a także skonfrontować własne umiejętności z oczekiwaniami wymagającego audytorium. Dla wszystkich młodych pianistów jest to niezastąpiona pomoc w rozpoczynaniu i rozwijaniu kariery solistycznej.
Nie do przecenienia jest funkcja edukacyjna Konkursu. Uczestnicy, słuchacze i obserwatorzy online Konkursu uczestniczą na żywo w przesłuchaniach, poddając się towarzyszącym temu emocjom. Poznają różne interpretacje literatury pianistycznej, mogą porównywać własne opinie z ocenami jury. Zmagania konkursowe są przez publiczność odbierane niezwykle intensywnie; publiczność, składająca się w większości z osób młodych, reaguje żywiołowo, nagradzając ulubionych artystów brawami. Daje to poczucie bezpośredniego uczestnictwa w Konkursie i pozostaje na długo w pamięci. Intensywność przeżyć, towarzysząca przesłuchaniom, sprzyja budowaniu świadomości artystycznej słuchaczy, a dla młodych adeptów sztuki pianistycznej – uczniów szkół średnich i studentów uczelni muzycznych – jest niezastąpioną inspiracją i zachętą do pracy nad rozwojem własnych umiejętności. Wszystkie te czynniki mają bezpośredni wpływ na podnoszenie poziomu polskiej edukacji artystycznej, a także na promowanie w świecie polskiej kultury muzycznej i jej narodowego dziedzictwa.
Poprzednie edycje Konkursu, odbywające się w latach 2008, 2011, 2014 i 2017, cieszyły się ogromnym zainteresowaniem wśród młodych pianistów, dowodząc celowości inicjatywy organizatorów. Do pierwszej edycji Konkursu, organizowanej jako I Europejski Konkurs Pianistyczny Halina Czerny- Stefańska in memoriam we wrześniu 2008 roku, zgłosiło się ponad 100 osób, mieszkających i studiujących w Europie. Do udziału w Konkursie zakwalifikowano 92 pianistów z 32 państw, a ostatecznie wystąpiło ich 70. Grand Prix pierwszej edycji fortepian marki Schimmel zdobyła wtedy Białorusinka Olga Stezhko, a I Nagrodę poznański pianista Przemysław Witek.
Druga edycja, odbywająca się we wrześniu 2011 roku, zmieniła formułę z konkursu europejskiego na międzynarodowy, wychodząc naprzeciw oczekiwaniom młodych pianistów spoza Europy, chcących wziąć udział w Konkursie. Program został rozszerzony z dwóch do trzech etapów, co znacząco podniosło wymogi stawiane kandydatom. Wpłynęło blisko 70 zgłoszeń z całego świata, a jurorzy i obserwatorzy zgodnie podkreślali niezwykle wysoki poziom artystyczny wszystkich uczestników Konkursu. Laureatem I Nagrody został Denis Zhdanov z Ukrainy – pianista, którego kariera obecnie rozwija się bardzo dynamicznie. Przesłuchania konkursowe, mające bezpośrednią transmisję internetową, spotkały się z ogromnym zainteresowaniem publiczności. Aula Nova poznańskiej Uczelni, w której odbywały się przesłuchania konkursowe, była wypełniona słuchaczami. Obecnych było wielu gości zagranicznych, studenci i pedagodzy uczelni muzycznych z całej Polski, uczniowie i nauczyciele szkół muzycznych I i II stopnia oraz liczna grupa melomanów.
Trzecia edycja Konkursu odbyła się we wrześniu 2014 roku, a zainaugurował ją recital laureata poprzedniej edycji – Denisa Zhdanova. Pozostawiona została sprawdzona formuła konkursu trzyetapowego, lecz dla uatrakcyjnienia oferty, wprowadzony został dodatkowy element w postaci Kursu Mistrzowskiego. Odbył się on pomiędzy drugim i trzecim etapem przesłuchań, a prowadzony był przez wybranych członków jury. Uczestnikami Kursu były osoby, które wystąpiły w II etapie Konkursu, lecz nie zakwalifikowały się do finału. Pierwsze miejsce w Konkursie zdobył Szymon Nehring, wybitny pianista, który w 2015 roku zdobył wyróżnienie na XVII Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. F. Chopina w Warszawie, a w 2017 I Nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym Artura Rubinsteina w Tel Avivie.
Czwarta edycja Konkursu, odbywająca się we wrześniu 2017 roku, pozostała w swej formule podobna do trzeciej. W trakcie jednego dnia przesłuchań odbyły się także Kursy Mistrzowskie, które prowadzili wybrani jurorzy Konkursu. Laureatem I nagrody został polski pianista Krzysztof Książek, późniejszy laureat I Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego na Instrumentach Historycznych im. F. Chopina w Warszawie w 2018 r.
Piąta edycja Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego Halina Czerny Stefańska in memoriam, zaplanowana na wrzesień 2020 roku, a następnie wrzesień 2021, nie odbyła się z powodu panującej pandemii.
Rok 2022 jest rokiem jubileuszowym Patronki Konkursu, w którym przypada jej 100. rocznica urodzin.
V Konkurs będzie wspaniałą okazja do przypomnienia młodzieży muzycznej i wszystkim zainteresowanym postaci Patronki Konkursu. Halina Czerny-Stefańska była koncertującą na całym świecie pianistką, uznaną za ikonę polskiej chopinistyki. Była profesorem kilku uczelni japońskich, doktorem honoris causa Uniwersytetu w Tokio, a w Polsce jedynie w Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu przez kilka lat prowadziła klasę fortepianu.
Program konkursowy stwarza możliwość szerokiej prezentacji umiejętności pianistycznych uczestników. Dla podkreślenia wyjątkowego charakteru Konkursu, wynikającego z postaci Patronki oraz Patrona Akademii, regulamin Konkursu przewiduje wykonanie utworów obowiązkowych dwóch polskich kompozytorów: F. Chopina oraz i I.J. Paderewskiego.
Zaproszenie do udziału w pracach Jury przyjęli następujący wybitni artyści:
Elżbieta Stefańska – Polska
Joanna Marcinkowska – Polska
Anna Organiszczak – Polska
Wojciech Świtała – Polska
Kevin Kenner – USA
Philippe Giusiano – Francja
Katsumi Ueda – Japonia
Patronat honorowy wiceprezesa Rady Ministrów, ministra kultury i dziedzictwa narodowego pana prof. Piotra Glińskiego
Patroni honorowi:
Patroni medialni:
Nazwa zadania:
Grand Prix Polskiej Chóralistyki 2022
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego
Wartość finansowania lub dofinansowania: 92 500 zł.
Całkowita wartość zadania: 117 000 zł.
Grand Prix Polskiej Chóralistyki 2022 to najważniejsze w Polsce wydarzenie chóralne. Jego głównym celem jest podniesienie poziomu edukacji artystycznej poprzez organizację warsztatów, koncertów oraz, przede wszystkim, konkursu konkursów, zrzeszającego rokrocznie najlepsze zespoły. Ich udział w GPPCh jest możliwy dzięki zwycięstwu w jednym z pięciu najstarszych polskich konkursów chóralnych, odbywających się w Legnicy, Międzyzdrojach, Barczewie, Rumi i Bielsku-Białej – tym samym zyskują nominację do konkursowych zmagań w Poznaniu.
Czwarta edycja GPPCh odbywa się w roku ważnym dla polskiej chóralistyki – roku stulecia urodzin Andrzeja Koszewskiego, jednego z najważniejszych i najwybitniejszych XX-wiecznych twórców literatury chóralnej. Jego muzyka, zarówno inspirowana folklorem, jak i ta ukazująca nowatorskie podejście do śpiewu, po dziś dzień rozbrzmiewa w różnych zakątkach świata. „Orkiestra głosów ludzkich”, ciekawe rozwiązania brzmieniowe, rozszerzenie palety środków artykulacyjnych i dynamicznych – to tylko niektóre z elementów, dzięki którym Koszewski zasłynął jako twórca nowej, znakomitej muzyki chóralnej.
Stulecie urodzin tego poznańskiego kompozytora zainspirowało organizatorów GPPCh do tego, by w ramach wydarzeń towarzyszących ponownie przyjrzeć się jego muzyce, porozmawiać o niej i wspólnie pracować nad jej interpretacją w trakcie warsztatów prowadzonych przez wybitnych chórmistrzów z całej Polski.
