Z Paryża do… Olimpii – Spotkanie z Markiem Tomaszewskim

Niedziela, 13.06.2021, godz. 18.00, Akademicki Teatr Muzyczny „Olimpia”

Z Paryża do… Olimpii

Spotkanie z Markiem Tomaszewskim
– pianistą, kompozytorem, aranżerem, członkiem legendarnego duetu fortepianowego „Marek i Wacek”

W 2021 roku mija 60 lat od spotkania i rozpoczęcia artystycznej współpracy Marka Tomaszewskiego i Wacława Kisielewskiego, słynnego duetu „Marek i Wacek”, 55 lat od ich koncertów w paryskiej Olympii, 50. rocznica śmierci Igora Strawińskiego i 35 lat od tragicznej śmierci Kisielewskiego. W roku ważnych dla Marka Tomaszewskiego rocznic, Akademia Muzyczna im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu zaprasza na spotkanie z artystą – wydarzenie będzie miało wymiar symboliczny, ponieważ o debiucie w paryskiej Olympii (i nie tylko) rozmawiać będziemy w Akademickim Teatrze Muzycznym „Olimpia” – w nowej przestrzeni, którą Uczelnia zyskała do realizacji projektów artystycznych. Nie zabraknie również muzyki – w ramach recitalu usłyszymy m.in.: utwory Igora Strawińskiego i Mike’a Oldfielda w aranżacji naszego gościa. Tego nie można przegapić!

Prowadzenie spotkania: Gabriela Ułanowska

Recital Wokół Strawińskiego

Program

Mike Oldfield – Tubular Bells – temat z filmu Egzorcysta
(aranżacja: Marek Tomaszewski)

Igor Strawiński – Danse De La Foire – fragment z baletu Pietruszka
(aranżacja: Marek Tomaszewski)

Igor Strawiński – L’Oiseau de feu – fragmenty baletu Ognisty ptak: Danse Infernale, Berceuse, Finale
(aranżacja: Marek Tomaszewski)

Igor Strawiński – Danse Sacrale – finał baletu Święto wiosny
(aranżacja: Marek Tomaszewski)

Marek Tomaszewski – Dorian’s Song

Marek Tomaszewski

Urodził się w 1943 roku Krakowie. Jest wybitnym polskim pianistą, współtwórcą duetu fortepianowego „Marek i Wacek”. Marek Tomaszewski i Wacław Kisielewski poznali się na studiach w Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie. Obaj studiowali w klasie prof. Zbigniewa Drzewieckiego Jeszcze jako studenci zdecydowali się na utworzenie duetu nowatorsko aranżującego muzykę klasyczną. W 1963 roku zaczęli koncertować w Polskim Radiu. Rok potem grali pierwsze koncerty w Polsce. Po ukończeniu studiów ich działalność estradowa rozwijała się dynamicznie. Koncertowali, m.in. z Ewą Demarczyk, Violettą Villas i Anną German. W 1966 roku towarzyszyli na scenie Marlenie Dietrich w czasie jej tournée po Polsce. Potem nastąpił wyjazd do USA i Kanady, a także występy w paryskiej Olympii. Wydanie w 1966 roku przez słynną wytwórnię płytową Barclay pierwszego albumu „Marek i Wacek” otwiera polskim pianistom drzwi do międzynarodowej kariery. W 1967 roku duet otrzymał nagrodę „Złotego Gronostaja” na Festiwalu Variette w Rennes, a koncerty w całej Europie ugruntowały jego sławę. Występy „Marka i Wacka” transmitowane były przez stacje telewizyjne. W połowie lat siedemdziesiątych Marek Tomaszewski osiadł na stałe we Francji. Spotykał się z Wacławem Kisielewskim w Paryżu oraz w Warszawie, gdzie wspólnie pracowali nad programem. Ciągle koncertowali. W 1986 roku Wacław Kisielewski zginął w wypadku samochodowym i legendarny duet przestał istnieć.
Rok później Marek Tomaszewski tworzy nowy duet „Marek & Michel” z francuskim pianistą Michelem Prezmanem, który koncertuje w Europie, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Rosji. Artyści wspólnie nagrali dwa albumy. Po siedmiu latach pianiści zakończyli współpracę. Marek Tomaszewski poświęcił się pracy pedagogicznej, ucząc gry na fortepianie w swojej szkole improwizacji i jazzu. Na scenę artysta powrócił w 2000 roku jako solista. Nagrał dwa solowe albumy, a fragment trzeciego „Strawiński. Święto wiosny”, wydanego w 2009 roku, stanowi tło dla akcji filmu „Chanel i Strawiński”. Marek Tomaszewski użyczył również głównej postaci filmu swojej gry na fortepianie. Płyta ta nominowana była do prestiżowej nagrody „Fryderyka”. Marek Tomaszewski mieszka w Parmain pod Paryżem, nadal realizuje się jako pedagog i kontynuuje solową działalność koncertową.

Gabriela Ułanowska

Dziennikarka, animatorka kultury. Przez wiele lat współpracowała z czasopismem „Twoja Muza”, obecnie z „Ruchem Muzycznym”. Autorka kilkudziesięciu wywiadów  z wybitnymi artystami, m.in. Agnieszką Duczmal, Wandą Wiłkomirską, Stefanem Stuligroszem, Piotrem Palecznym, Rafałem Blechaczem, Ingolfem Wunderem, Anną Seniuk, Krzysztofem Kolbergerem, Jerzym Radziwiłowiczem,  Zbigniewem Zapasiewiczem, Krzysztofem Zanussim. Pomysłodawczyni i realizatorka projektów plastyczno-muzycznych „Cztery pory roku. Cztery pory życia”, „Barwy muzyki. Obrazy malowane Chopinem”, „Muzyczne Barwy Regionu Chopina”. Organizatorka koncertów oraz spektakli teatralnych w Polsce i za granicą. Współpracowniczka  i współorganizatorka wielu festiwali muzycznych. Autorka i wydawca albumu malarstwa „Ludzie  jak ogrody” oraz książki z wywiadami „Dlaczego muzycy…”
O swoich wywiadach napisała: „Rozmowa może być „liryczna” jak u Gałczyńskiego, może toczyć się w „katedrze” jak u Mario Vargasa Llosy, albo „przy obieraniu cebuli” jak ta Guntera Grassa, ale takie prowadzą tylko wielcy poeci i pisarze. Dziennikarzowi pozostaje wywiad czyli „rozmowa ze znaną osobistością, mająca na celu zebranie pewnych informacji”. Nie taki jednak cel przyświeca moim spotkaniom z wybitnymi artystami. Jest nim natomiast chęć sprowokowania ich do wymiany myśli na temat tego, co w życiu jest najważniejsze. I tak np. Rafała Blechacza, Eugena Indjica, Krzysztofa Jabłońskiego, Kevina Kennera, Leszka Możdżera, Piotra Palecznego łączy miłość do muzyki. To ona w połączeniu z talentem nadała sens ich życiu i  w konsekwencji utorowała drogę do sławy. Ale te nawet czasami bardzo intymne wyznania moich rozmówców, skłaniają mnie do refleksji, którą najlepiej wyraża japońskie przysłowie: „zamknij na klucz to, co naprawdę myślisz”. Wtedy zapada cisza, taka jak ta, kiedy pianista odejmuje dłonie od klawiatury. Muzyka pozostaje w nas. Może pozostaną też słowa…”