Beethoven 32. Recital Przemysława Witka/20.12.2024

W piątek 20 grudnia 2024 r. o godz. 19:00 zapraszamy do Auli Stuligrosza na kolejny recital, podczas którego

Przemysław Witek
fortepian

wykona sonaty z projektu Beethoven 32.

Program:

Sonata Es-dur op. 7 Grande Sonate:
Allegro molto e con brio
Largo con gran espressione
Allegro,Rondo: Poco allegretto e grazioso

Leichte Sonaten op. 49

Sonata g-moll op. 49 nr 1:
Andante
Allegro

Sonata G-dur op. 49 nr 2:
Allegro ma non troppo
Tempo di menuetto

Sonata c-moll op. 13 Grande Sonate Pathétique:
Grave – Allegro di molto e con brio
Adagio cantabile
Rondo: Allegro 

Słowo o muzyce: Kamila Halska, Katarzyna Sobich

Beethoven 32 to projekt artystyczny, w ramach którego pianista Przemysław Witek podczas cyklicznych koncertów przedstawi poznańskiej publiczności wszystkie sonaty fortepianowe Ludwiga van Beethovena. Ostatnim pianistą w poznańskiej uczelni, który planował wykonanie kompletu sonat, był Raul Koczalski, nie udało mu się to jednak ze względów zdrowotnych. Dotychczas nie doczekaliśmy się również nagrania wszystkich sonat dokonanego przez polskiego pianistę. Czy uda się to zatem Przemysławowi Witkowi? Aby się o tym przekonać, muszą Państwo wziąć udział w tym niezwykłym wydarzeniu.

Dwie wielkie sonaty – Es-dur i c-moll, op. 7 i op. 13 – to one stanowią główny program kolejnego koncertu z cyklu Beethoven 32. Rozdzielone dwiema drobnymi, tzw. Leichte Sonaten z op. 49, które powstały we wczesnym okresie twórczości Beethovena, w latach 1795-1798, a więc pomiędzy wspomnianymi już wielkimi, jednak zostały wydane dopiero w roku 1805.

Op. 7 i op. 13 były o tyle wyjątkowe, że to w ich przypadku Beethoven po raz pierwszy zdecydował się opublikować pojedynczą sonatę fortepianową jako samodzielne opus – zapewne ze względu na rozmiary i wagę tych utworów. I choć dopisek Grande Sonate Pathétique uważa się za jedyny tytuł pochodzący od Beethovena, to jednak był on pomysłem wydawcy, który kompozytor zaakceptował.

Sonaty z op. 49 zostały wydane głównie za sprawą brata kompozytora, Kaspara Karla Beethovena. Z przyczyn finansowych Ludwig nie oponował, choć pierwotnie nie planował publikować tych utworów. Dwuczęściowe brzmią jak zalążki dzieł, których ostatecznie nie dokończył. Mają charakter dydaktyczny – dzięki swojej przystępności wykonawczej wybierane są jako pierwsze dzieła Beethovena wykonywane przez młodzież. Nie można im jednak odmówić walorów artystycznych, co z pewnością wpłynęło na ich dużą popularność.

Omawiając Sonaty op. 7 i op. 13 warto poruszyć zagadnienie roli tonacji w twórczości Beethovena. Niezaprzeczalny jest fakt, że kompozytor określone emocje wyrażał w konkretnych tonacjach i dzieła w danej tonacji, nawet z różnych okresów twórczości, mają pewien wspólny mianownik. Co oznacza zatem tonacja Es-dur u Beethovena? V Koncert fortepianowy Cesarski i III Symfonia Eroica to główne drogowskazy. Są pełne mocy, majestatu, heroizmu. A tonacja c-moll? Już sam dopisek Patetyczna kieruje nas do właściwej interpretacji. Gdy zestawimy go z charakterem III Koncertu fortepianowego czy V Symfonii, uzyskujemy pełen obraz znaczeń, jakie Beethoven w niej wyrażał.

Zapraszam Państwa na kolejny koncert, który jest zanurzeniem w wyobraźnię i wrażliwość jednego z najwybitniejszych kompozytorów wszechczasów. Do zobaczenia 20 grudnia!

Przemysław Witek_CV 2024

wstęp wolny

Opieka merytoryczna: Katedra Fortepianu

fot. Bartosz Seifert