Publikacje

Teresa Adamowicz-Kaszuba

Teresa-Adamowicz-Kaszuba

Teresa Adamowicz-Kaszuba

 

Tytuł i stopień naukowy, Uczelnia, rok uzyskania
doktor, AM im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu (2005 r.),
doktor habilitowany, AM im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu (2009 r.),
profesor tytularny – Prezydent RP (Warszawa, 2013 r.)

Stanowisko
prof. nadzw.

Dyscyplina artystyczna/naukowa – kierunek
Instrumentalistyka

Specjalność
Akordeon

Zatrudnienie na Wydziale
Wydział II, Wydział Instrumentalistyki, Jazzu i Muzyki Estradowej

Prowadzone przedmioty
Akordeon
Kameralistyka
Literatura specjalistyczna
Metodyka nauczania na akordeonie
Metodyka prowadzenia zespołów kameralnych
Podstawy transkrypcji i aranżacji akordeonowej

Kontakt
terkasz@o2.pl


DZIAŁALNOŚĆ ARTYSTYCZNA/NAUKOWA
(najważniejsze koncerty, publikacje, płyty, kompozycje)

Absolwentka PWSM w Poznaniu w klasie akordeonu prof. W. L. Puchnowskiego i st. wykł. H. Krzemińskiego /dyplom z wyróżnieniem 1976/, oraz UAM w Poznaniu /kulturoznawstwo 1983/;
Laureatka międzynarodowych konkursów akordeonowych w Klingenthal, Niemcy (1970, 1975) oraz konkursu zespołów kameralnych w Sarre-Union, Francja (2006); brała udział w festiwalach muzyki współczesnej w Poznaniu („Poznańska Wiosna Muzyczna”), Czechowicach-Dziedzicach („ALKAGRAN”) i Först, Niemcy („Főrster Brücke”); jako solistka występowała m.in. z Wielkopolską Orkiestrą Symfoniczną (kilkadziesiąt koncertów) oraz w składach różnorodnych zespołów kameralnych m.in. w Poznańskim Duecie Akordeonowym z mężem Jerzym Kaszubą (od 1980 r.) i w zespole Familiare (od 1996 r.) na koncertach w Polsce i za granicą (Litwa, Łotwa, Niemcy, Dania, Liban, Izrael, Francja); posiada nagrania archiwalne radiowe i telewizyjne, 3 CD: ”Wokół Poznańskiego Duetu Akordeonowego” (2003), CD ”Muzyka programowa XX wieku w repertuarze akordeonowym” (2007); ”Con fisarmonica” (2008).

 

PUBLIKACJE

Problemy akordeonistyki w szkolnictwie I i II stopnia, Poradnik Muzyczny LIM, 1986; opracowanie Suity polskiej J. Garści na dziecięcy kwartet akordeonowy, Poradnik Muzyczny, LIM, 1986/87;
Podstawowe problemy transkrybowania na akordeon, Poradnik Muzyczny, LIM, 1988; Wysyp talentów, „Twoja Muza” nr 2012;

 

KSIĄŻKI

Muzyka programowa XX wieku w repertuarze akordeonowym, AMFC, Warszawa 2006 wyd. I; Wyd. II UMFC Warszawa 2008;
Con fisarmonica. Akordeon w muzyce kameralnej w składach mieszanych w kontekście źródeł współczesnej praktyki artystycznej, AM Poznań, 2009; Akordeonistyka w Wielkopolsce [w:] De musica commentarii, red. T. Brodniewicz, H. Kostrzewska, AM Poznań 2012;
Wspomnienia [w:] cykl Biografie. B. Szeligowska-Wojtecka Aleksander Szeligowski AM Poznań 2013.

 

DZIAŁALNOŚĆ PEDAGOGICZNA

Od 1972 r. prowadzi nauczanie gry na akordeonie w poznańskim szkolnictwie artystycznym, a od 2002 r. w Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu; jej uczniowie i studenci zdobywają czołowe miejsca w ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach muzycznych.

Ogółem: w latach 1975-2014 uczniowie i studenci klas akordeonu T. Adamowicz-Kaszuby wzięli udział w ponad 130 międzynarodowych i ogólnopolskich konkursach, zdobywając ponad sto czołowych nagród i wyróżnień. Wśród laureatów są stypendyści Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego: duet W. Michalik/W. Kaszuba 1997; D. Walisiak 1999, 2000; K. Zwierzchlewska 2000,2002; Michał Gajda 2011, Łukasz Nowakowski 2013, 2014 – Nagroda Ministra NiSW; stypendium Młoda Polska: Z. Tyc 2003, P. Turowska 2010; Michał Gajda 2013.
Jest konsultantem Centrum Edukacji Artystycznej, ekspertem Ministerstwa Edukacji Narodowej; kształci młodzież na mistrzowskich kursach interpretacji; prowadzi warsztaty metodyczne dla nauczycieli akordeonu w Polsce, Niemczech, na Litwie i Łotwie; juror międzynarodowych i ogólnopolskich konkursów akordeonowych; organizator ogólnopolskich koncertów muzyki akordeonowej; uczestnik międzynarodowych i ogólnopolskich konferencji i seminariów; od 2008 r. kierownik projektu badawczego Katedry Instrumentów Dętych i Akordeonu AM w Poznaniu pt. ”Perspektywy sonorystyczne instrumentarium dętego w zestawieniu ze współczesną generacją instrumentów harmonicznych”.

 

NAJWAŻNIEJSZE OSIĄGNIĘCIA ARTYSTYCZNE I NAUKOWE

 

Działalność artystyczna i organizacyjna na rzecz propagowania artystycznego muzykowania na akordeonie

Najważniejsze osiągnięcie naukowe nastąpiły podczas pracy nad publikacją Con fisarmonica. Akordeon w składach mieszanych w kontekście źródeł współczesnej praktyki artystycznej udało się odkryć i opisać nierozpoznany dotąd wątek dotyczący historii akordeonu, przesuwający o ok. 1000 lat – do VIII wieku n.e. czas, kiedy to, wg historycznych doniesień, grano powszechnie na instrumentach, które w sensie funkcjonalnym można uznać za ważnych przodków akordeonu. Dowody na funkcjonowanie w przestrzeniach świeckich i sakralnych małych portatywów, które muzyk podczas grania zawieszał sobie na ramionach i stawiał na kolana, obsługując miech lewą ręką, zostały w książce poparte licznymi przykładami odnalezionymi w średniowiecznej i renesansowej ikonografii.

 

ODZNACZENIA, NAGRODY, WYRÓŻNIENIA

m.in.:
1982 odznaka Honorowa miasta Poznania
1983 Zasłużony Działacz Kultury
1987 Nagroda Artystyczna Młodych im. S. Wyspiańskiego za osiągnięcia w edukacji dzieci i młodzieży
1988 odznaka Honorowa ”Za zasługi dla województwa poznańskiego”
2002 Nagroda Dyrektora Centrum Edukacji Artystycznej
2004 Złota Odznaka ZNP
2006 Nagroda przewodniczącego Rady Europy Terry Davisa ”Prix du Conseil General” za kreatywność
2007 Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
2010 medal Komisji Edukacji Narodowej
2010 Medal Złoty ”Za długoletnią służbę”
2011 Dyplom Ministra KiDzN ”Za szczególny wkład pracy w rozwój szkolnictwa artystycznego”